powierzchnia falowa
Encyklopedia PWN
fiz. zjawisko polegające na tym, że przy padaniu fali na granicę rozdziału 2 ośrodków powstaje fala rozchodząca się od granicy rozdziału w stronę pierwszego ośrodka;
rodzaj przekładni, której wszystkie elementy są ciałami stałymi, sztywnymi lub podatnymi;
rezonator
techn. układ mech. lub elektr., w którym zachodzą drgania rezonansowe (rezonans, drgania).
[łac.],
termin określający zespół zjawisk związanych z przekraczaniem przez statek powietrzny prędkości równej prędkości a rozchodzenia się dźwięku w atmosferze;
fizyk duński.
holografia
technika zapisu i odtwarzania pól falowych, np. świetlnych, mikrofalowych, akustycznych, elektronowych, której istotną cechą jest możliwość zapisu na nośniku informacji zarówno o amplitudzie, jak i o fazie fali.
[gr.],
